Η αφωνία του λαού
του καθηγητή Ηλία ΦιλιππίδηΔιαβάζοντας για άλλη μία φορά τον Όμηρο βρήκα ορισμένα σημεία, τα οποία η επικαιρότητα μέσα στην οποία ζούμε, τα υπογραμμίζει και τα φέρνει ολοζώντανα μπροστά μας.
Στην Οδύσσεια (Ραψ.B) ο γιός του Οδυσσέα ο Τηλέμαχος ενθαρρυνόμενος από την θεά Αθηνά, συγκαλεί πάνδημη συνέλευση του λαού της Ιθάκης, στην οποία συμμετέχουν και οι μνηστήρες, που περιμένουν την απόφαση της Πηνελόπης για το ποιον τελικά θα υπανδρευθεί. Ο Τηλέμαχος δημόσια καταγγέλλει τους μνηστήρες, ότι γλεντοκοπούν από το πρωί μέχρι βράδυ και κατασπαταλούν έτσι την περιουσία, που ανήκει στον βασιλικό οίκο της Ιθάκης.
Ο Τηλέμαχος επιδιώκει να κερδίσει την υποστήριξη των Ιθακησίων, διασαφηνίζοντας, ότι ο παρασιτικός βίος των μνηστήρων δεν αφορά μόνο την βασιλική οικογένεια αλλά όλο τον λαό, αφού τα αγαθά που βρίσκονται στις αποθήκες των ανακτόρων και στα βασιλικά βοσκοτόπια (προτού τα «δανεισθεί» ο Καλογρίτσας, για να διεκδικήσει τηλεοπτική άδεια!) προέρχονται από την φορολογία του λαού.
Ο Τηλέμαχος φιλοτιμεί τον λαό λέγοντας του: «Εμοί δε κε κέρδιον είη υμέας εσθέμεναι κειμήλια τε πρόβασιν τε» (Για μένα θα ήταν ωφελιμότερο, να τρώγατε εσείς τα αγαθά μου και τα ζώα μου. Β 74-75)
Στον Τηλέμαχο απαντούν δύο από τους πλέον θρασείς μνηστήρες, ο Αντίνοος και ο Ευρύμαχος. Τον κατηγορούν ενώπιον του λαού για «υψαγορία» «πολυμυθία» και «άσχετον μένος» (πολυλογία, παραπλανητική ρητορεία και ακατάσχετη μανία) και επιρρίπτουν την ευθύνη στην Πηνελόπη, η οποία τρία χρόνια τώρα τους ταλαιπωρεί και δεν αποφασίζει, με την πρόφαση ότι θέλει προηγουμένως να υφάνει το σάβανο του πεθερού της, του Λαέρτη.
Στο σημείο αυτό δεν μπορώ να αποφύγω τον πειρασμό, στην θέση των μνηστήρων να θυμηθώ τους «Δανειστές» μας, οι οποίοι συνεχίζουν να απομυζούν τον ιδρώτα του λαού μας, επιβάλλοντας μας το ένα Μνημόνιο πίσω από το άλλο και επιρρίπτοντας την ευθύνη στην εξουσία της χώρας μας, η οποία ως άλλη Πηνελόπη και παρ΄ όλο που είναι όμηρος τους με διάφορες προφάσεις προσπαθεί να κερδίσει χρόνο αναβάλλοντας τις επιβεβλημένες «μεταρρυθμίσεις», οι οποίες και αυτές από την πλευρά τους δεν έχουν τελειωμό ……..
Ο Τηλέμαχος απαξιοί να απαντήσει στις αιτιάσεις των μνηστήρων με το επιχείρημα ότι την αλήθεια την γνωρίζουν οι θεοί και την έχουν μάθει πλέον όλοι οι Έλληνες. (Β 211)
Στο σημείο αυτό θυμήθηκα μία ομολογία, η οποία κυκλοφόρησε στον γερμανικό Τύπο, ότι «οι Έλληνες πέτυχαν, καταγγέλλοντας την πολιτική μας στο πρόβλημα τους, να καταστήσουν μισητή την Γερμανία σε όλη την Ευρώπη».
Στην συνέχεια τον λόγο πήρε ο Μέντωρ, ο πιστός σύντροφος του Οδυσσέα, που τον άφησε στο πόδι του, επιστάτη των ανακτόρων, προτού φύγει για την Τροία.
Ο συνετός και έμπειρος Μέντωρ απευθύνεται στον λαό αλλά παράλληλα απαντά έμμεσα στους μνηστήρες καταγγέλλοντας τους, ότι έχουν εγκαθιδρύσει στην Ιθάκη ένα καθεστώς ληστρικής εκμεταλλεύσεως (Β237-8).
Ο Μέντωρ αναζητεί τις αιτίες του προβλήματος και αναφέρει δύο:
α. την απουσία του Οδυσσέα, ως ηγεμόνος, ο οποίος αποτελούσε πρότυπο πολιτικής αριστείας. Αγαπούσε τον λαό του, όπως ο πατέρας τα παιδιά του, ήταν ένας ήπιος χαρακτήρας και καλοπροαίρετος, απέφευγε την αδικία και κατέληγε πάντα σε δίκαιες και σωστές λύσεις.
β. η δεύτερη αιτία του κακού που βρήκε την Ιθάκη, είναι η απραξία, η αφωνία του ίδιου του λαού: «Μα τώρα αγανακτώ με τον ίδιο τον λαό που όλοι καθόσαστε άφωνοι, δεν τους καταγγέλλετε, για να σταματήσουν αυτά που κάνουν, παρόλο που αυτοί είναι λίγοι, ενώ εσείς είσθε πολλοί» (« Νύν δ΄ άλλω δήμω νεμεσίζομαι, οίον άπαντες ήσθ΄ άνεω, ατάρ ούτι καθαπτόμενοι επέεσσιν παύρους μνηστήρας κατερύκετε πολλοί εόντες». Β 239-41)
Βέβαια ο ελληνικός λαός «μίλησε» και μάλιστα με πολύ ηχηρό τρόπο και παρά τις αρνητικές συνθήκες στο Δημοψήφισμα της 5-7-15. Όμως το συμπέρασμα που πρέπει να βγάλουμε εμείς σήμερα είναι η ανάγκη συνεχούς επαγρυπνήσεως και ενεργοποιήσεως του λαού. Η διαφορά μας από τους Ιθακήσιους της ομηρικής εποχής είναι εις βάρος μας. Εμείς δεν έχουμε την πολυτέλεια της ελπίδας, ότι είναι ζωντανός ο καλός κυβερνήτης Οδυσσέας και ότι θα επιστρέψει ως τιμωρός της διαφθοράς, του παρασιτισμού και της υποδουλώσεως του λαού. Πρέπει ως σύγχρονη πολιτική κοινωνία να απαλλαγούμε από τον πολιτικό μεσσιανισμό. Δυστυχώς για το προβλεπτό μέλλον δεν μπορούμε να περιμένουμε ποιοτικές αλλαγές στον χώρο του πολιτικού μας συστήματος. Γιαυτό πρέπει σαν λαός να οργανωθούμε στην βάση, αν θέλουμε οι πολιτικοί μας ηγέτες να μας σέβονται και να μην μας αντιμετωπίζουν ως ιθαγενείς μιας αποικίας.
Email:filippidis103@yahoo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου