Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2017

Το 2017 μπορούμε να βγούμε από την κρίση!.....

ellkris


του καθηγητή Δρα Ηλία Φιλιππίδη

1. Τρόποι αντιμετωπίσεως της κρίσεως

     Στο πλαίσιο της στρατηγικής επιστήμης της Ελληνολογίας έχουμε επεξεργασθεί 4 τρόπους κατανοήσεως και αντιμετωπίσεως της προβληματικής καταστάσεως, στην οποία έχουμε περιέλθει.
     ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΣ ΤΡΟΠΟΣ. Ο βασικός του χαρακτήρας είναι δημοσιονομικός. Επιδιώκει τρείς στόχους: την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, την έξοδο στις αγορές και την προσέλκυση ξένων επενδυτών. Ο τρόπος αυτός από μόνος του είναι πολύ αδύνατος, για να πετύχει την επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας.
     ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΣ ΤΡΟΠΟΣ. Προϋπόθεση της αναπτύξεως είναι η εξασφάλιση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας. Η ανταγωνιστικότητα αφορά την ποσοτική και ποιοτική αύξηση της παραγωγής και την διάθεσή της στην εσωτερική και εξωτερική αγορά. Επιπλέον απαιτείται μία αναπτυξιακή στρατηγική αξιοποιήσεως των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της πατρίδας μας με αφετηρία τον πρωτογενή τομέα. Δυστυχώς δεν υπάρχει αναπτυξιακό σχέδιο, πρώτον διότι το πολιτικό μας σύστημα δεν διαθέτει ένα όραμα για το μέλλον του Ελληνισμού και δεύτερον διότι οι Δανειστές μας δεν ενδιαφέρονται για την ανάπτυξή μας και το χειρότερο, δεν μας αφήνουν τα περιθώρια για μία αναπτυξιακή πολιτική.

     ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟΣ ΤΡΟΠΟΣ. Όσο περισσότερο διαρκεί η κρίση, όλο και περισσότεροι Ελληνες αναζητούν και τις αιτίες μαζί με τα συμπτώματα και δεν αρκούνται στις πολιτικές αιτίες αλλά καταλήγουν στο συμπέρασμα, ότι « Ο Έλληνας έχει έλλειμμα παιδείας » και ότι « χρειάζεται αλλαγή νοοτροπίας ». Δυστυχώς το πολιτικό μας σύστημα αντιμετωπίζει την εκπαίδευση των Ελλήνων μόνο ως θέμα γνώσεων και δεν φαίνεται να αντιλαμβάνεται την σημασία της ποιότητας του ανθρώπινου παράγοντα για την οικονομική και την γενική επανεκκίνηση του Ελληνισμού.
     ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΣ ΤΡΟΠΟΣ. Αποτελεί την ιδιαίτερη πρόταση της Ελληνολογίας για την αντιμετώπιση της κρίσεως, περιλαμβάνει περισκοπικά όλα τα προβλήματα και λειτουργεί ως τομογράφος, απαριθμώντας όλα τα στρώματα της κρίσεως:

 α. το έλλειμμα παραγωγικότητας   
 β.το έλλειμμα ενός Στρατηγικού Σχεδίου αξιοποιήσεως των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας μας 
γ. το έλλειμμα ενός συνολικού οράματος λαού και πολιτικού συστήματος για το μέλλον του Ελληνισμού 
δ. το έλλειμμα γενικής συναινέσεως διανοήσεως, πολιτικού συστήματος και ΜΜΕ για την συλλογική μας ταυτότητα. 
Αποτελεί βασικό ανθρωπολογικό κανόνα, ότι κάθε συλλογική προσπάθεια χρειάζεται συλλογικό όραμα και συλλογική ταυτότητα 
ε. το έλλειμμα ενός κοινωνικού και πολιτικού πολιτισμού και ιδιαιτέρως το έλλειμμα ήθους και παραδείγματος εκ μέρους του πολιτικού συστήματος 
στ. η κατάρρευση του διαχρονικού αξιακού μας συστήματος 
ζ. η έναρξη δημογραφικής καταρρεύσεως του Ελληνισμού και 
η. η διολίσθηση της Ελλάδας προς μία πολυπολιτισμική κοινωνία σε συνδυασμό με το κύμα προσφύγων-μεταναστών κυρίως μουσουλμάνων, οι οποίοι δεν έχουν πρόθεση να αφομοιωθούν και χωρίς να έχει προηγηθεί συζήτηση, ούτε καν στο επίπεδο της διανοήσεως, εάν αυτό μπορεί να ελεγχθεί και ποιές συνέπειες θα προκύψουν για το μέλλον του Ελληνισμού.

2. Τι μπορούμε να κάνουμε;

     Μακάρι το μόνο μας πρόβλημα να ήταν η βιωσιμότητα του χρέους. Ο Ελληνισμός βρίσκεται σε μία πορεία παρακμής εσχατολογικών διαστάσεων, δηλ. διατρέχει τον κίνδυνο να εξαφανισθεί έπειτα από μία μοναδική πορεία τουλάχιστον 5.000 ετών!.... Ένας βασικός λόγος για τον οποίον ο Έλληνας έχει παραλύσει, είναι ο όγκος και ο μακροχρόνιος χαρακτήρας των προβλημάτων. Αν σκεφθείς « Εγώ θα σώσω την Ελλάδα; », θα τρελλαθείς. Ώστε η επιλογή μας είναι μεταξύ τρέλλας και απάθειας; Η Ελλάδα σήμερα μετράει τα παιδιά της. 
     Αυτό που μας ζητάει, είναι το πρώτο βήμα! Δεν μπορούμε να κάνουμε άλματα εις τριπλούν. Πρώτα θα γίνει το πρώτο βήμα, μετά το δεύτερο και μετά το τρίτο. 
    Επειτα από κάθε βήμα, το επόμενο θα μας φαίνεται πιο εύκολο. Το πρώτο βήμα είναι να σπάσουμε το φράγμα του εγωκεντρισμού και της ιδιωτεύσεως. Να ανακαλύψουμε την διάσταση της συλλογικότητας, να αντικαταστήσουμε τον εγωισμό με την αξιοπρέπεια, ατομική και συλλογική, την πονηρία με την ευθύτητα και τον ανταγωνισμό με την συνεργασία.
     Να μην αφήσουμε την κακομοιριά και την αφασία της παρακμής να μπουν μέσα στις ψυχές μας. Αυτό δεν θα γίνει με την αισιοδοξία αλλά με την αποφασιστικότητα, η οποία απορρέει από το ένστικτο επιβιώσεως, που πρέπει να έχει ο κάθε λαός. 
     Αυτά είναι τα πρώτα βήματα για μία πορεία αναγεννήσεως του Ελληνισμού. Όλα τα άλλα είναι ημίμετρα και αυταπάτες.
filippidis103@yahoo.gr









Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου